Blogs
Kappertje spelen
Kappertje spelen
“Naar de kapper? Dat doe ik zelf wel even joh!”
Tips om je haar zelf te knippen.
Manlief móest NU naar de kapper. Dat was niet mogelijk, dus ik zeg: “Ach, dat doe ik wel even zelf joh!”
Herken je dat?
En wat doet de moderne mens dan; YouTube > zoek; ‘zelf haar knippen man’. Filmpje kijken, kriebel in de buik, dus nog maar één kijken. Maar dan hup, aan de slag.
Benodigdheden om zelf haar te knippen klaarzetten
De zon schijnt, dus naar buiten die man, net als stoel, schaar en kam. Helaas; geen kapmantel, maar ‘creatief’ als je bent, bedenk je daar een handdoek op.
Toch wel weer even die kriebel in de buik. Moed verzamelen en vragen alsof je het dagelijks doet: “Hoe wil je het?” “Zeg jij het maar, maar zoals die acteur, je weet wel, zo vind ik het mooi.”
Duidelijk, je ziet manlief nu al voor je….
Dan zet je de kam in het haar, trekt het eerste plukje recht, adem in, vasthouden en je knipt …. scheef!
Uhww… (teleurstelling wisselt paniek) en nu..? Geen stress, (optimist) gewoon wat er nu uitsteekt af knippen. Dus gewóón het zelfde plukje weer pakken, strak kammen, twee vingers dik, knip, die schaar erin. Neejjjj, te KORT!!
Gewoon doorgaan!
Goed… je herpakt jezelf en gaat aan de slag. Spannend allemaal, maar je ziet wel waar het schip strand. En anders gaat hij morgen toch naar de kapper? Gewoon doen! Easy, peasy!
En na anderhalf uur knippen en zwoegen heb je iets wat op een gelijk geknipt kapsel lijkt. ‘Líjkt’ zie je nu je even goed kijkt, dus alles nog maar eens langslopen.
Het is nu wel héél kort geworden. Rechts ook een stuk korter dan links. ’t Is een stuk lastiger dan je dacht. Helemáál als je links moet knippen. Hoe dóen die kappers dat in vredesnaam??
Die handdoek blijkt ook een stuk minder handig dan gedacht. Doet nét niet wat ie moet doen. Manlief krabbelt zich helemaal suf, maar hij houdt zich groot.
Het gaat steeds minder lijken op het mannelijke kapsel dat jij voor ogen had, maar he! Je hebt het hem tóch maar even geflikt! Je loopt nog eens een rondje om hem heen en vol trots zeg je dat hij mag kijken.
Hij komt terug met een houding van ‘hoe zeg ik dit aardig…’ “’t Is níet helemaal gelijk geknipt denk ik he? Hier is het wat langer dan daar…”
Dus je doet nog een rondje. Teleurgesteld, dat wel. Het zag er toch goed uit?
Nog een spiegelronde. Die je misschien met iets minder trots aankondigt, maar toch.
En na nóg een ronde zeg je: “Het is écht goed zo, doe d’r maar een beetje gel in. IK vind het er écht hártstikke móói uitzien!”
Tegen iedereen die het horen wil zeg je: “KIJK; zelf geknipt!!”
En, al klinkt het één wat gemeender dan het andere, iedereen zegt: “wow, dat is best goed joh!”
Je kijkt af en toe naar hem. Hier en daar zie je zelf ook wel stukken die beter zouden kunnen en ja, eerlijk is eerlijk; rechts is korter dan links. Maar he, wél ff helemaal zelf gedaan jonguh!
Manlief heeft de volgende dag een afspraak om iets te installeren. Bij een kapper. De kapper kijkt naar hem en denkt: “Tjéétje zeg! Wie heeft jóu gekipt!”